രാധ

ആരോരുമറിയാതെ,

ആരോരും കേള്‍ക്കാതെ,

ആരേ വിളിക്കുന്നു രാധയെന്ന്....?

കാതിലാരേ വിളിക്കുന്നു രാധയെന്ന്...?

എന്റെ പേരല്ലയെന്നാലുമാ വിളി കേട്ടു-

ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു ഞാന്‍ നിന്നതെന്തേ?

മറ്റാരും കേള്‍ക്കയില്ലെങ്കിലും ഞാന്‍ മാത്ര-

മെപ്പോഴുമാ സ്വരം കേള്‍പ്പതെന്തേ?

ജന്മാന്തരങ്ങള്‍ക്കുമിപ്പുറം കൃഷ്ണ ,നിൻ

പ്രണയമെന്നെതേടി വന്നുവെന്നോ?

കനവുകളില്‍ പീലിയുലയുന്നു, നൊന്തൊരു-

പൊന്‍മുളം തണ്ടു മൂളുന്നു രാഗം,

മഞ്ഞപ്പട്ടിളകുന്നു, നീലനദിക്കരെ-

ചേലില്‍ കടമ്പുകള്‍ പൂവിടുന്നു,

വൃന്ദാവനം നീളെ ഗോപികള്‍ മൂളിയ-

പാട്ടിലെ പ്രണയികള്‍ നമ്മളെന്നോ?

ഗോപികാവല്ലഭ ചൊല്ലുക; ഞാന്‍ നിന്റെ

നിത്യപ്രണയിനി രാധയെന്നോ?

കാറ്റിലുതിർന്നെന്റെ നെറ്റിമേല്‍ വീഴുന്ന

പൂക്കളായ്, പുതുമഴത്തുള്ളികളായ്,

കണ്ണീരില്‍ വിടരുന്ന പുഞ്ചിരിയായ്,

മറ്റാരും കേള്‍ക്കാത്ത പിന്‍വിളിയായ്,

ജന്മാന്തരങ്ങള്‍ക്കുമിപ്പുറം കൃഷ്ണ, നിന്‍

പ്രണയമെന്നെതേടി വന്നുവെന്നോ?

രഥചക്രമുരുളുന്ന പൊടിമറക്കപ്പുറം-

മാഞ്ഞു മറഞ്ഞു നീയന്നു കൃഷ്ണ!

പ്രജ്ഞ തന്നിരുള്‍ മറക്കപ്പുറം;മിഴിനീരി-

ന്നിഴകള്‍ക്കിടയിൽ മറഞ്ഞു മിന്നി-

കനിവാര്‍ന്നു നോക്കുന്നുവെന്നെ നീ കൃഷ്ണ-

നിന്‍ നനവാര്‍ന്ന നീര്‍ മിഴിപ്പൂവുകളാൽ!

ഭ്രാന്തിയെന്നല്ലോ വിളിക്കുന്നു ലോകമെ-

ന്നാലെന്റെ താന്തമാം ചേതനയിൻ-

സ്പന്ദനം മന്ത്രിക്കു മോരോ നിമിഷവു-

മറിയുന്നു ഞാന്‍ നിന്റെ രാധയെന്ന്!

കൃഷ്ണ! ഞാനറിയുന്നു ഞാന്‍ നിന്റെ രാധയെന്ന്!