പ്രണയാവർത്തനങ്ങൾ

"ആദ്യപ്രണയം മറക്കാൻപറ്റാത്തത്‌"
"യഥാർത്ഥ പ്രേമം ഒരിക്കൽ മാത്രം"
ആരു പറഞ്ഞു?
ഞാൻപ്രണയിച്ചല്ലോ-
എത്രയൊ വട്ടം,
എത്രയോ പേരെ!

ഓരോ മുഖങ്ങളിലും-
അവളെ തിരഞ്ഞ്‌,
അവളുടെ ചിരി, അതേ സ്വരം,
അതൊക്കെയില്ലേ?
അവളുടെ കണ്ണുകൾ,അതേ നോട്ടം,
അതുമുണ്ടല്ലോ?
അവളിലെ തീയ്‌; മഞ്ഞും, നിലാവും?
അതുമുണ്ടാവണം.....

അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട!
അവളെ മറക്കാം;
അതാണെളുപ്പം,
ഇനിയൊരുവൾ വേണം-
അവളിലുള്ളത്‌-
ഒന്നുമില്ലാത്തവൾ,
അവളെയൊരിക്കലും-
ഓർക്കാതിരിക്കാൻ,
അതാണ്‌ വഴി!

ഓരോ തവണയും-
എന്റെ പ്രണയം പൂർണ്ണം,
മുഴുവൻ മനസ്സും കൊടുത്ത്‌,
പ്രാണൻ കൊടുത്ത്‌,
ചോര കൊടുത്ത്‌,
പിടഞ്ഞു പിടഞ്ഞ്‌,

എന്നിട്ടെന്ത്‌?
എല്ലാം മടുത്തു....
നഷ്ടങ്ങൾ മാത്രം..
എല്ലാം ആവർത്തനം,
കഴിഞ്ഞ കഥയുടെ-
മറ്റൊരു ലിപിയിൽ
പുനരാവർത്തനം......
അതങ്ങനെ തന്നെ.....
പുതുമയില്ലാത്തത്‌,
തനിമയില്ലാത്തത്‌,
വേഗം മടുക്കും.....
അതിനെന്ത്‌?
ഒന്നുമില്ല......
അതിലൊന്നുമില്ല!
പ്രണയം മാത്രം-
അതാണു വലുത്‌!
എനിക്കു പ്രണയിക്കണം-
മരണം വരെ......

അപ്പോൾ ഇനി എന്തു ചെയ്യാം?
ആവർത്തനങ്ങൾക്ക്‌-
വിട ചൊല്ലി വരാം,
വന്ന വഴി മുഴുവൻ
തിരികെ നടക്കാം,
ആദ്യത്തെ കളത്തിലേക്ക്‌.....
അവളവിടെയില്ല,
എങ്കിലും പോകാം,
അവൾ വരുമെന്ന്‌
കാത്തു കാത്തിരിക്കാം.....
വെറുതെ,യവളെ-
ഓർത്തു കൊണ്ടിരിക്കാം.....